Najtrudniejsze języki do nauczenia wg. Preply

Najtrudniejsze języki do nauczenia wg. Preply
Najtrudniejsze języki do nauczenia wg. Preply

Języka obcego może nauczyć się każdy, jednak każdy język ma swoją specyfikę, która sprawia że uczy się go łatwiej lub trudniej. Zazwyczaj najtrudniejsza jest gramatyka, czasem kłopoty sprawiać może pisownia lub poprawna wymowa. Wiele zależy od naszego ojczystego języka. Z natury łatwiej uczymy się języków należących do tej samej rodziny, grupy językowej. W wypadku języka polskiego są to języki indoeuropejskie. Stąd też nie trudno jest nam uczyć się niemieckiego, angielskiego ale znacznie trudniej węgierskiego czy estońskiego, o chińskim, japońskim nawet nie wspominając. Trudno jest wybrać języki najtrudniejsze, bowiem to czy dany język jest trudny do nauki zależy od tego dla kogo ma być trudny. Zupełnie inny stopień trudności wobec polskiego będą odczuwać Czesi, a inny Finowie. Ucho ludzkie poprzez obcowanie z językiem kraju w którym mieszka przyswaja określone dźwięki, słysząc kompletnie inne, różne od sobie znanych tonacje może być zdezorientowane. Najczęściej to właśnie poprzez brak wychwytywania przez ucho analogii dźwiękowych uznajemy jakiś język za niezrozumiały, a co za tym idzie trudny do przyswojenia.

Moda na naukę języków sprawiła, iż sięgamy nie tylko po angielski, który stał się językiem obowiązkowym w nauczaniu szkolnym, ale również po języki mniej popularne, wręcz egzotyczne. Sam angielski uchodzi za język niezmiernie łatwy, niektórzy uważają iż właśnie z tego powodu jest tak popularny. Okazuje się, iż nauka szwedzkiego, słowackiego czy serbskiego może się opłacać. Prócz tego, iż może być ciekawa i rozwijająca dla nas samych, dzięki znajomości rzadko używanych języków pozyskać można pracę, uzyskać lepsze zarobki, wyjechać za granicę i zrobić karierę, poznać wspaniałych ludzi itd.

Wśród najtrudniejszych języków na świecie znajduje się język polski. Można powiedzieć, iż jesteśmy szczęściarzami, iż mówimy po polsku nabywając go poprzez wychowanie się od urodzenia w Polsce i pośród osób nim mówiących. Polski ze względu an dużą ilość głosek szumiących i szeleszczących jak i z uwagi na skomplikowaną gramatykę zajmuje w wielu rankingach pierwsze miejsce pod względem trudności w nauce. Potwierdzają te opinie również obcokrajowcy, którym trudno jest opanować polski.

Ze względu na złożony alfabet, trudną pisownie i wieloznaczność znaków język chiński jest równie trudny. Plasuje się on w pierwszej trójce najtrudniejszych do nauki. Co ciekawe językiem chińskim w mowie i piśmie włada biegle niewiele ponad jedna trzecia mieszkańców Chin. Pozostali zwykle posługują się wyłącznie w mowie, bądź stosują uproszczenia. Pismo chińskie przypomina pismo obrazkowe, wymaga staranności w jego kaligrafowaniu. Dodatkowym minusem nauki chińskiego jest rozmaitość dialektów. Przyjmuje się za język chiński najpopularniejszy dialekt mandaryński, jednak znając mandaryński możemy doznać porażki próbując się porozumieć nim w Chinach, bowiem to zaledwie jeden z wielu dialektów używanych jednocześnie. Zaletą języka chińskiego jest łatwa gramatyka, bez przypadków. Równie trudno nauczyć się japońskiego. Statystycznie zdecydowanie więcej osób uczy się z sukcesem mówić po japoński niżeli pisać w tym języku. Kilka tysięcy znaków do opanowania to duże wyzwanie. Język japoński cechuje dodatkowo spora ilość rozbudowanych zwrotów grzecznościowych, do których japońska kultura bardzo przywiązuje wagę. Pewnym ułatwieniem w nauce japońskiego są liczne zapożyczenia z języka angielskiego – podaje Preply.com (oferującej naukę m.in. hiszpański przez skype).

Unikalnym pod względem pisowni jest język arabski. Wiele osób może przerażać odmienna pisownia, jednak to nie ta cecha sprawia, że arabski jest trudny. Największym mankamentem w nauce jest niewielka ilość samogłosek. Wadą arabskiego jest brak zapożyczeń z języków łacińskich, przez co trudno jest odnaleźć się w słownictwie arabskim. Pomimo że arabski sprawia problemy to wciąż rośnie grupa osób podejmujących jego naukę. Znajomość arabskiego bez wątpienia ułatwia handel, a także wydaje się być potrzebna umiejętnością w chwili napływu uchodźców islamskich ze wschodu.

Pośród języków trudnych do nauki znajduje się estoński. Język należący do grupy ugrofińskich jest dla Polaków kompletnie niezrozumiały. Aby przyswoić estoński, podobnie jak i fiński, norweski należy poświęcić sporo czasu na zgłębienie gramatyki, ale także na naukę słownictwa, które nie posiada korzeni ani łacińskich ani germańskich. 12 przypadków jakie występują w języku estońskim to tylko wierzchołek góry lodowej, bowiem najwięcej problemów sprawia dźwięczność estońskiego. Ucho Europejczyka musi wykazać się spora wrażliwością by poradzić sobie z estońskim. Pomocne mogą być widoczne wpływy germański, jednak kolejną przeszkodą w estońskim są rozmaite wyjątki a także wieloznaczność słów utrudniająca komunikację. Języków skandynawskich Polacy uczą się niewiele, a sami Skandynawowie zdając sobie sprawę ze swej odmienności językowej nie wymagają od obcokrajowców znajomości rodzimych języków stawiając na komunikacje po angielsku – podaje Preply.com (oferującej naukę m.in. hiszpański przez skype)

Do języków trudnych do nauki należy język węgierski. Aż 35 przypadków poprzez które słowa zmieniają swoje brzmienie stanowi ogromną przeszkodę w opanowywaniu tego języka. Sam problem z rozumieniem węgierskiego może odstręczać od nauki. Dla Polaków dodatkowym utrudnieniem jest występowanie głosek, które w polskim wcale nie występują. Niuansem przy powyższych odmiennościach jest alfabet w języku węgierskim i jego wymowa. Mimo otoczenia Węgier językami indoeuropejskimi Węgrzy nie przejęli zbyt wiele od swoich sąsiadów. Węgierski jest w dalszym ciągu inny i niezrozumiały, przez co Węgrzy sporo tracą na kontaktach chociażby handlowych, turystycznych.

Równie trudnym językiem do nauki jest islandzki. Rzadko można spotkać osobę uczącą się islandzkiego dla przyjemności, poza Islandią. Za sprawą wielu archaizmów islandzki nastręcz jego nauka sporo trudności, głównie w obszarze gramatyki. Mało rozbudowane słownictwo to duży atut islandzkiego, jednak złożone reguły gramatyczne zniechęcają. Dodatkowo islandzki jest językiem przestarzałym i nie rozwijającym się ze względu na konserwatyzm i hermetyczność Islandczyków, którzy stronią od zapożyczeń.

Pewną trudność nastręczyć może w nauce język francuski z wieloma wyjątkami i specyficzną wymową. Uchodzi on za piękny język, co nie znaczy że łatwy. Różna pisownia od wymowy to największy mankament języka francuskiego. Zaletą jego są zapożyczenia łacińskie, podobieństwo do włoskiego, hiszpańskiego. Wśród języków europejskich a wykazujących się odmiennością wyróżnić trzeba grecki. Aczkolwiek jedyną trudnością do pokonania jest przestawienie się na grecki alfabet.

Poligloci podkreślają, iż wystarczy poznać po jednym języku z każdej grupy językowej, aby każdego kolejnego języka z tej grupy nauczyć się można było o wiele łatwiej i szybciej. Stąd też taka powszechność nauki angielskiego, niemieckiego, francuskiego itd. Z każdym kolejnym językiem jest nam łatwiej, zwłaszcza kiedy podejmujemy się nauki języków romańskich znając francuski itp. Z automatu nasz mózg ucząc się języka obcego szuka podobieństw i analogii. Ucząc się języka zupełnie odmiennego analogii nie znajduje. Językoznawcy próbują doszukiwać się uniwersalnych reguł gramatycznych pośród języków świata, jednak są to wciąż teorie nie znajdujące pokrycia w praktyce.

Na koniec zobacz stronę autora rankingu, który powstał w latach 2014-2015 przy udziale nauczycieli z platformy Preply, oferującej korepetycje przez skype (hiszpański, angielski, niemiecki i inne języki). Więcej o trudnych językach na stronie http://natemat.pl.

Możesz również polubić…